David Stomph is mijn naam. Geboren in 1979 dus geef er een naam aan (patatgeneratie, Xennial, pragmaten) en erger je niet maar verwonder je! Gek op techniek, elektra, moestuinen, mensen, macro economie, psychologie, filosofie, natuur en natuurlijk het MEEST op mijn geliefden thuis!
Stoppen op je hoog(s)tepunt Vanochtend werd ik wakker in Abreschviller. Naast mijn tent stond die van een vrouw die gisterenavond
Vanochtend werd ik wakker aan het meer van Rhodes, precies op het moment dat de zon over de horizon prikte.
In het ritme van herinnering Elke ochtend begint met hetzelfde ritueel: het oprollen van mijn slaapzak. En elke ochtend denk
Vannacht werd mijn tent voor de derde keer serieus getest. Rukwinden en een onweersbui trokken over de berg waar ik
Een heuvel, een boerderij, een paradijs Vannacht sliep ik op een camping in Liverdun. Maar slapen… dat bleek relatief. Nog
Zomerlandschappen, speelse koeien en een middeleeuws cadeau Vandaag begon traag maar zonnig. Geen wekker, geen haast. Ik keerde terug naar
Minions, vliegende dambordjes, Arne en een doos naar huis Langzaam begin ik te beseffen dat ik niet alleen wandel door
Gedreun, croissants en een vleugje Trailrun-inspiratie Zo hé hé… eindelijk. De laatste vijftien minuten vóór mijn wekker ging waren stil.
Solstice, Supermarkten en Stadsgedreun Zo hé… wat heb ik diep geslapen. Als Doornroosje. Dankbaar ben ik, écht. Deze heerlijke, ononderbroken