Wandeling Van Alkmaar naar Nice – Dag 1 – Alkmaar naar Bakkum

Het afscheid, het begin, en pasta met een halve pot pesto

De eerste stap is gezet.Vandaag liep ik Alkmaar uit. De eerste meters van een reis die uiteindelijk in Nice zal eindigen.

Frankrijk voelt nog ver weg – vandaag liep ik naar Bakkum, met mijn middelste zoon Pijke (bijna 14) aan mijn zijde. We vertrokken pas na vieren, want eerst moest Sverre, mijn jongste, juichend worden binnengehaald van zijn groep 8-kamp. Al met al een bijzondere dag zo.

Het afscheid thuis was vreemd. Niet zwaar, niet licht. Gewoon raar. Ik realiseerde me dat ik nog nooit eerder zo lang weg ben gegaan. Fijn en pijnlijk tegelijk. Alles wat me lief is bleef achter die voordeur staan en het voelt gek om dat dan zo sterk te voelen waar ik het normaal voor lief neem.

En toch: ik ging. Wandelen met Pijke is als wandelen met een goede grap in je broekzak. Je verveelt je nooit. We praten veel – over alles – lachen, filosoferen.

Wat me het meest verraste was hoe mooi het al binnen 2 kilometer van huis is. Alsof we ineens in Gelderland liepen. Toen de oude abdij van Egmond zich boven de bomen uit tilde, wisten we dat we waren aangekomen bij onze rustplek. Acht en een halve km achter de rug, nog maar vijf te gaan. Na de rust de supermarkt in.

De overgang van polder naar duinlandschap is als een scènewisseling in een toneelstuk dat alleen voor ons gespeeld wordt. In de duinen waren we alleen – behalve dan de wisenten en de wilde paarden. Alsof de wereld even besloten had ons met rust te laten.

En nu liggen we gedoucht in een gigantische luxe tent – luxe ten opzichte van mijn éénpersoonstentje, waarin ik vanaf morgen zal slapen. Ik weet niet of ik ga wennen aan dat kleine, maar dat is van later zorg. Morgen wordt het nat. Het regent, zeggen ze. We zien wel. Eerst naar Beverwijk – daar zwaai ik Pijke uit of hij mij – dan verder richting Overveen, de natuur weer in.

Oh, en die paklijst… die krijg je morgen. Beloofd… Misschien begin ik daar ook wel aan het grotere verhaal: waarom ik dit doe. Maar niet vandaag. Vandaag was om te lopen.

Slaap lekker.

Weer: pittig windje, wat spetters en 11 graden

Route: https://www.komoot.nl/tour/2265291931

Je kunt me ook vinden op Bluesky voor online gekwetter.

Deel dit bericht

Gerelateerde berichten

Want het is zo stil in mij, ik heb nergens woorden voor… Vandaag ging het niet zo lekker. Ik voel

Van velduil tot Reusel: stilte, regen en rode draad Vanochtend werd ik al om half zes wakker op minicamping De